hara

sual əvəz.

1. Hansı yer, hansı məkan, yaxud hansı istiqamət, hansı tərəf. Kitabları hara qoydu? Stulu hara apardın? – <Sevil Gülüşə:> Balaşdan soruşmamış hara gedə bilərəm? C. C.. <Gülsənəm:> Ağa, bu qabları hara düzəcəyik? H. N..

2. Bədənin və ya bir şeyin hər hansı bir yeri. Onun harası pisdir? Harasına gözəl deyirsən! – <Məşədi İbad:> A kişi, bircə mən bilmədim ki, camaat mənim harama qoca deyir! Ü. H.. <Şahmar Şahpəriyə:> Mənim yaram ağrıyır, sənin haran ağrıyır. B. Bayramov.

3. Haradasa şəklində – naməlum yerdə, qeyri-müəyyən yerdə. Haradasa uşaq ağlayırdı. – Qaraşın səsi çox zəiflədi, haradasa kəsilib qırıldı. M. İ.. Haradasa böcəklər hərdənbir cırıldaşırdı. Q. İlkin.

◊ . . . hara, . . . hara – iki və ya çox şeyin keyfiyyətinin, vəziyyətinin müqayisəsində işlədilir. Həftəbaşı Xınalığa gələn avtodükan yeni-yeni mallar gətirir. İndiki Xınalıq hara, keçmişki hara. R. R.. Vətən günü-gündən dönür gülzara; Gor dünənim hara, bu günüm hara. B. V.. Sən hara, bura hara – bir adamı gözlənilməyən bir yerdə gördükdə təəccüb məqamında işlədilir. Sən hara, bura hara, yəqin sən də ziyarətə gəlmisən? E. Sultanov. <Sultan bəy: > Paho, Süleyman, sən hara, bura hara? Ü. H..